An amazing week in Capetown! - Reisverslag uit Alldays, Zuid-Afrika van Britt Engelen - WaarBenJij.nu An amazing week in Capetown! - Reisverslag uit Alldays, Zuid-Afrika van Britt Engelen - WaarBenJij.nu

An amazing week in Capetown!

Blijf op de hoogte en volg Britt

07 Mei 2014 | Zuid-Afrika, Alldays

(Afgelopen anderhalveweek had ik geen internet, vandaar dit late reisverslag)

Aaaaaah wat is Capetown (Kaapstad) toch een geweldige stad! Ik ben er de afgelopen week écht verliefd op geworden. En geloof me, als dit zelfs Venetië en Bang Kok verslaat, dan meen ik het ook echt! De stad heeft gewoon alles: aardige mensen (op de dieven en verkrachters na), mooie gebouwen, een goede sfeer, meerdere stranden (heel belangrijk bij de puntentelling), ligt aan twee zeeën (Atlantische en Indische oceaan), omringd door ontzettend mooie bergen, leuke activiteiten, goed uitgaansleven (die hebben we natuurlijk gecheckt), leuke en knappe jongens (ook even gecheckt natuurlijk), leuke winkeltjes en restaurantjes en ga zo maar door! Het enige nadeel is dat je ’s avonds goed moet uitkijken en niet meer de trein kan nemen en dat er de hele dag door mensen om geld of eten bedelen, maar die vind je natuurlijk overal.

De lange reis begon op zaterdag 19 april 2014. Met de auto gingen we naar Louis Trichardt en via daar met de bus naar Johannesburg. Hier moesten we een paar uur wachten op Park Station, voordat we dus bus naar Capetown konden nemen. We gingen bij Wimpies eten (een goedkope fastfoodtent) en daarna besloten we om nog ijs te gaan eten bij een ijssalon. En dat.. dat was echt teveel! Niemand kon zijn ijs op. Ik had een roomijs hoorntje, waarvan ik het hoorntje niet opkon. Iemand anders had een enorme sorbet waarvan ze de helft niet opkon. Terwijl zij mijn hoorntje at, hielp ik met haar sorbet, die niet eens héél lekker was.. Het was ook nog eens dikke mousse in plaats van ijs, dus na twee happen zat je al vol! Toen we met zijn alle opstonden, zijn we rollend in de rij gaan staan voor de bus. Hiervandaan zijn we rollend de bus ingegaan. Ze moesten ons bijna de bus in duwen, zo vol zaten wij. Nog uren daarna hebben we buikpijn gehad. Gelukkig kunnen we ernu om lachen. Ook dacht ik dat de busreis tot 23.00 was, maar het bleek dat het tot de volgende dag 11.00 was. Ik kwam daar pas om 01.00 's nachts achter, wat nogal erg tegenviel.. Toen kon ik eindelijk proberen te slapen, want ja.. We zouden pas over tien uur aankomen.

Na zondag 20 april 2014 te zijn aangekomen in mijn favo stad op de wereld (tot nu toe) na een reis van langer dan 24 uur, zijn we eerst naar de lodge gegaan. Hierna zijn we meteen de stad weer ingegaan om naar de Greenmarket Square te gaan. Hier staan veel mensen met kleine kraampjes met leuke (Afrikaanse) sieraden, beeldjes, sjaals etc. Op het begin denk je: oh leuk! Maar je ziet de zelfde sieraden en beeldjes door heel de stad. Toch leuk om te zien. Hierna zijn we naar Castle de Goede Hoop geweest, een kasteel midden in de stad, maar omdat er die dag een bruiloft was, hadden we besloten toch maar niet naar binnen te gaan. We hebben de buitenkant en het binnenplein gezien, dus dat was voor ons al genoeg. Hierna hebben we de rode tour-bus genomen die ons naar Table Mountain bracht: één van de zeven wereldwonderen! Met de kabelbaan zijn we omhoog gegaan, omdat het al eind van de middag was en er geen tijd meer was om de berg te beklimmen (en we waren een beetje lui na de reis). En WAUW…. Dit was echt het prachtigste uitzicht dat ik ooit had gezien! De berg is enorm, dus je kon hele wandelroutes nemen. Uiteindelijk kwamen we op een route die naar beneden ging. Toen we daar achterkwamen zijn we die 5 meter weer naar boven geklommen naar de top van de berg. Hebben we de berg toch nog een beetje beklimt :) We zagen het begin van de zonsondergang, wat echt prachtig was! En natuurlijk heb ik ook nog even een biertje benut, want dat moet gewoon als je net 5 meter een berg hebt beklommen.. Toch? ’s Avonds hebben we in Longstreet (dé uitgaansstraat) heerlijk bij een Mexicaan gegeten. Hierna zijn we vroeg naar bed gegaan, want…… De volgende dag was ik JARIG!
21 April 2014 ben ik 19 jaar geworden (HOERA)! En hoevaak kan je nou zeggen dat je je verjaardag in Capetown hebt gevierd? Het was echt een super leuke dag! ’s Ochtends werd ik wakker gezongen en kreeg ik een heel leuk buffalo-kettinkje van de meiden die ik eerst in Alldays wou kopen. We gingen al vroeg weg, want…… WE GINGEN SKYDIVEN (parachutespringen)! WHOEHOE! De weersvoorspellingen zeiden de hele week dat het op mijn verjaardag ging regenen.. Maar het was de hele dag super lekker weer (kan ook niet anders :)! Het was dus een geweldige dag om te skydiven (parachutespringen). Ik had echt een super leuke instructeur. Ik heb gekozen om beide een video en foto’s te maken en ze zijn echt goed eruit gekomen! We moesten met zijn zessen in een super klein vliegtuigje proppen en ik op schoot bij mijn instructeur (heel romantisch. Ik had besloten om als laatst het vliegtuig uit te springen, omdat het me leuk leek om de andere te zien springen. We gingen 9000 feet omhoog en toen het bijna zover was, was ik echt totaal niet zenuwachtig! Ik wou zelfs uit het vliegtuig springen, zo veel zin had ik er in! Mijn instructeur zei: als je niet lacht als we aan de rand van het vliegtuig zitten, gaan we niet springen. Nou, ik denk dat mijn lach tot beide oren te zien was! Het uitzicht was ook echt super mooi! De vrije val was het beste gevoel ooit! Het is onbeschrijfelijk, maar ik heb ontzettend van die 35 seconden genoten! Daarna heb ik nog 4,5/5 minuten in de lucht 'gehangen’ en ik mocht zelfs nog aan de parachute draaien. Dit is mijn leukste en wreedste ervaring tot nu toe! It was amazing!!!! Dit was zeker een goed begin van mijn verjaardag!
Hierna zijn we naar de Waterfront gegaan en hebben lekker geluncht. Na zo’n adrenaline kick heb je zeker honger! Naast het restaurant deden ze een kanoë-wedstrijd, wat leuk was om te bekijken.
We hebben een hier een beetje rondgewandeld en hebben leuke winkeltjes bezocht. Bij de Waterfront (haven) heb je een ge-wel-di-ge foodmarket. Hier vind je echt super lekker eten! Hier zijn we zowat elke dag geweest en heb ik vooral droëwors gehaald (droge worst). Hier is ook een overdekte markt, waar een hele aardige vrouw mijn haar met zo’n touwtje heeft ingevlochten. Ik voelde me weer net 8 jaar oud, maar het resultaat blijft leuk! Ook zijn we in een enorm winkelcentrum geweest. ’s Avonds zijn we op zoek gegaan naar een Cubaans restaurant. We hadden de verkeerde weg genomen dus zijn we op een brug naar beneden geklommen zodat we bij het restaurant konden komen. We hebben natuurlijk alles voor eten over. Ook al had ik totaal geen honger, ik heb toch lekker gegeten en natuurlijk hebben we ook een cocktail gedronken. 's Avonds zijn we in de studentenbuurt Observatory uitgegaan. We verwachten volle clubs, maar het enige wat we zagen waren bruine cafe’s met een paar mensen binnen. We besloten maar te beginnen met vodka (onwijs goedkoop) en nadat de kroeg sloot zijn we verder gegaan naar de volgende. Hier hebben we aparte maar hele aardige mensen ontmoet en heb ik een rare maar hele leuke avond gehad! Een verjaardag om nooit meer te vergeten!

Die nacht hebben we ongeveer vier uur lang geslapen en ik was echt dood de volgende dag. Geen kater of iets, maar écht moe. Waar ik ook de kans zag om een paar seconden mijn ogen dicht te doen, greep ik meteen. Deze dag (dinsdag) gingen we langs verschillende stranden met de trein, wat wel heel leuk was. Eerst gingen we naar Kalkbay waar we wat winkeltjes in zijn gegaan. Hierna gingen we naar Muizenberg waar we een uurtje op het strand hebben gelegen en gillend en rennend de Indische Oceaan in zijn gerend. We hoorde opeens een super harde sirene afgaan we wij keken naar de lucht en dachten: komt er nu een orkaan of iets? We hadden geen idee waar die sirene voor was.. Maar we bleven gewoon door zwemmen. Toen we terugliepen zagen we een vlag met een haai erop, dus blijkbaar was die sirene er om iedereen het water uit te krijgen omdat er een witte haai (die enorme enge haai) dichtbij zwemt. Oeps.. gelukkig zijn we die niet tegengekomen! Ook heb ik op zijn Brits een 'chips roll’ gegeten (broodje met friet), nogal apart.. En natuurlijk hebben we hierna weer op de Waterfront rondgelopen. We hebben deze avond bij de lekkerste pizzeria (Colcaccio’s) ooit gegeten! We mochten zelf onze pizza’s maken: best thing ever! Ik zal alleen nooit meer 'chili’ erop bestellen, want mijn mond stond in brand. Ik heb de pepers dus van mijn pizza af moeten plukken, maar het was nog steeds heel lekker! Uiteindelijk hebben we via een bewaker een taxi kunnen vinden naar huis, want er was geen taxi te bekennen en het waaide alsof er een orkaan aankwam.
Woensdagochtend zouden we in Houtbay met zeehonden gaan zwemmen, maar toen we aankwamen bleek dat ze ons een mailtje hadden gestuurd met het bericht dat het te hard waaide die dag en dat het dus naar vrijdag zou worden verplaatst. Dus.. Daar stonden we dus al een uur te wachten.. We hebben toen maar een beetje rondgelopen bij het strandje (het waaide natuurlijk te hard) en bij kraampjes. Hierna zijn we naar Waterfront gegaan rond 14.00 uur. We hebben een beetje rondgelopen, ik heb weer droëwors gekocht hmmmm, en we zijn naar Two Oceans Aquarium geweest. Een heel leuk aquarium! Hier konden we ook met een microscoop naar stenen, zeedieren e.d. kijken, dus dat was heel interessant! Je kon ook onder een kleine aquarium door zodat je tussen de clownvissen (Nemo) zat. Ik probeerde te staan en knalde keihard mijn hoofd tegen het aquarium. Ik heb de hele week ongeluk gehad dus dit kon er ook nog bij. Gelukkig was de hoofdpijn weg aan het eind van de avond…
Hierna zijn we weer naar het winkelcentrum geweest. Ik zou de rest later volgen omdat ik naar een straatoptreden wou blijven kijken. Toen ik later naar binnen liep bleek het een gigantisch winkelcentrum te zijn, en dan ook én gigantisch. Zij konden mij ook niet meer vinden dus ze terug gingen, dus toen zijn er twee naar een bewaker gegaan en die heeft op alle camerabeelden naar mij lopen zoeken. Ik was onderrand ook al naar buiten (nadat ik naar de supermarkt was gegaan om een Afrikaanse stekker te halen). Uiteindelijk kwamen ook zij naar buiten en hebben we er toch nog hard om kunnen lachen. Hierna zijn we naar Grandwest Casino gegaan voor ons avondmaal. En oh my god, het was net alsof ik weer in mijn kindertijd was. Voor de mensen die Habbo Hotel kennen: DIT WAS HABBO HOTEL! Het was een enorm gebouw waar verscheidene restaurants en winkels inzaten. Als je binnen liep leek het net alsof je buiten liep, omdat het plafon beschilderd was als een sterrenhemel. Ook de winkels hadden gevels en de voorkant zag eruit als een echt huis, dus het was echt heel gaaf. Het was enorm chique.. Komen wij natuurlijk aan in onze truien, slippers, shorts en verwilderd haar. Toeristen laten we maar zeggen. Hier hebben we in een overheerlijk (en chique) all-you-can-eat-restaurant gegeten voor maar 10 euro! Daar hebben we natuurlijk flink gebruik van gemaakt. De ingang van het restaurant was een schip en we hadden uitzicht op een gigantisch casino. De twee-en-een-half uur dat we daar zaten, zagen we één vrouw op vier machines spelen als een gekke, waar ze om de 5 minuten steeds 100 Rand in elke machine stopte (6,5 euro ongeveer). Zeer amuserend. Het eten was ook echt super lekker! Bij mijn tweede ronde kon ik het al niet laten om al een beetje met het dessert te beginnen en aan het eind moesten we de ober vragen of hij ons wou wegrollen. Hierna heeft een van ons nog 60 Rand in het casino gewonnen (op mijn aanraden van precies die fruitmachine), dus dat was zeker het kersje op de taart die al in ons buikje zat.
Donderdagochtend werden we ’s ochtends door de knapste tourgids OOIT opgehaald voor de Peninsuela-tour. Van 07.30 tot 17.00 heeft hij ons door Capetown rondgeleid en we waren vandaag de enige op deze tour, wat een geluk (hehe). Eerst bracht hij ons naar een buurt Bo’Kaap waar vroeger de slaven woonden. Omdat ze geen gekleurde kleding mochten dragen, verfde ze hun huizen in felle kleuren nadat ze werden vrijgelaten. Elk jaar verven ze hun huizen in een andere kleur. Hierna reden we naar de andere kant van Table Mountain richting Cliffton’s beach, Houtbay e.d. bij Cliffton’s beach zagen we een enorme groep dolfijnen, echt super cool! Ze sprongen allemaal uit het water en zo te zien waren ze aan het jagen. De volgende dag zagen we ze daar nog steeds. Hierna reden we op de berg Chapmen’s Peak waar we een heel mooi uitzicht kregen op Baby Lionshead (berg), Houtbay en Duikereiland (waar je met zeehonden kan zwemmen). We hadden erg veel geluk dat het open was vandaag, want blijkbaar was het de dag daarvoor dicht door weersomstandigheden. Hierna reden we door naar Cape of Good Hope (Kaap de Goede Hoop), wat het meest uiterste Zuid-West punt is van Afrika. Onderweg zagen we de bontebok, wat eerst een zeer bedreigde diersoort was door de jacht op zijn vacht. Na wat foto’s te hebben genomen van Cape of Good Hope reden we door naar (…) waar we de berg hebben beklommen tot aan de vuurtoren op de top. Onderweg hadden we een prachtig uitzicht op de oceaan, een strand, de oude vuurtoren en de klif. De klif liep in een punt. De vuurtoren bovenaan is later gebouwd omdat de oude vuurtoren onderaan de klif niet te zien was als het miste. Het was echt een geweldig uitzicht! Rennend zijn we naar beneden gegaan, omdat het te steil was om te lopen (we hielden niet van die shockende looppas). Hierna reden we door naar Bouldersbeach waar we de Afrikaanse pinguïns konden aanschouwen in het wild. De meesten waren eieren aan het liggen (ze krijsten het uit en het leek erg pijnlijk) of ze hadden al kuikens. Echt super schattig! De pinguïns die van vacht aan het verwisselen waren zagen eruit alsof ze overreden waren door een auto, maar op een schattige manier. Na daar rondgelopen te hebben, moesten we een beetje haasten om naar een (arm) township (buurt) te gaan. De man die ons daar ging rondleiden moest namelijk opeens werken. Toch hebben we nog een kleine rondleiding gekregen en het was interessant om te zien hoe de mensen daar leven. We hebben een paar vragen gesteld over het leven daar en hebben een rondje gelopen. De bewoners riepen soms iets naar ons op een spottende manier, dus ik was niet de hele tijd op mijn gemak, maar hij vertelde dat ze gewend zijn om toeristen hier te krijgen dus het zat wel goed. Hierna gingen we naar onze laatste stop: wijngaard Steenberg! En weer komen wij in onze slobberige kleren (voor ons gevoel) in een super chique wijngaard waar we wijn mogen proeven. We kregen eerst een rondleiding over hoe alles word gemaakt. Voor mij was het niet zo interessant want ik snapte er niks van. De wijn gaat eerst in deze bak, dan in dat enorm ding, dan word er iets bijgegooid wat een proces begint blablabla.. Geen idee hoe en wat. Maar goed, natuurlijk hadden wij wel zin om deze geweldige en interessante dag af te sluiten met een paar wijntjes. Als eerst kregen we een glas champagne. Daarna twee witte wijn en twee rode wijn. Jammer genoeg hadden ze geen bier, maar ik had toch besloten om de wijn te proberen. Het verbaasde me dat ik deze wijn soort van nog lekker vond ook! Veel beter dan de twee-euro flessen in de supermarkt. Ik heb nog twee extra glazen gedronken omdat iemand niet meer hoefde. En ja, na die glazen was ik toch wel een beetje tipsy geworden.. Altijd leuk :) Onze overheerlijke tourgids Gareth Bale (als dat zijn echte naam is) heeft ons hierna weer netjes thuisgebracht. Het was echt een geweldige dag! We wouden deze avond uitgaan en besloten om niet uit eten te gaan. We gingen toen drank zoeken in een supermarkt verderop voorbij onze lodge, maar daar hadden ze niks. Ik snap niet waarom, maar blijkbaar verkopen supermarkten geen drank.. Slechtste gewoonte ooit voor ons Europeanen… Maar goed, met een ijsje en weer droëwors waren we weer tevreden gesteld. Onderweg vond ik een condoom verpakking (niet gebruikt) die ik voor de grap (serieus, echt voor de grap) naar onze lodge wou brengen naar onze vriendin die niet met ons was meegegaan. Ik pakte het met twee stokjes op want je weet maar nooit wat erop zit in Afrika. Toen we op een brug liepen over het treinstation zagen een paar mensen dat ik het vast had (volgens mij), want ze begonnen dingen te roepen, te lachen en naar me te wijzen. Vol schaamte en zenuwen heb ik het laten vallen (voor het geval dat ze achter ons aan gingen rennen) en zijn we snel terug naar onze lodge gelopen. Op onze laatste dag ben ik terug gegaan en ik zag dat het weg was, dus we waren blij dat iemand het 'veilig’ heeft gedaan. Blijft een belangrijk punt hier in Afrika.. We waren die avond zo kapot, dat we drie uurtjes wouden slapen voordat we uitgingen. Opeens schrikt iemand wakker en roept dat het al over 11 uur is in de avond.. Oeps.. we wouden om 10 uur weg gaan, omdat we de volgende dag vroeg moesten op staan voor seal snorkling. We besloten dan maar om verder te gaan slapen, want het had anders geen zin meer, helaas..
En dan.. Vrijdagochtend hebben we eindelijk met zeehonden gesnorkeld!!! Het duurde een eeuwigheid voordat iedereen zijn wetsuit aanhad en een paar schoenen had gevonden die paste. We gingen op een kleine boot richting Duikereiland waar veel zeehonden zitten en in het water spelen. Het is de ondiep en te koud voor de great white shark (mensenhaai), dus fjoe, het was soort van veilig. We kregen handschoenen want het wat blijkbaar heel koud. We vaarden naar een plek waar tientallen zeehonden (puppy’s en volwassenen) in het water speelden. We kregen een bril, snorkel en flippers en toen waren we ready to go! We sprongen uit de boot en zwommen naar de zeehonden die overal om je heen waren, echt super vet! Het water was super helder die dag dus je kon heel goed de bodem zien. De pups kwamen nieuwsgierig naar je toe of beten in je flippers, arm of kont. Het deed gelukkig niet veel pijn en het was echt super grappig. We kregen een onderwatercamera, maar jammer genoeg snapte we niet helemaal hoe hij werkte, dus hebben we niet super goede foto’s. Gelukkig heb ik alles nog goed in mijn hoofd zitten en het was zeker een ervaring om nooit te vergeten! Het zijn wilde en vrije dieren en dat maakt het speciaal. De zeehonden spelen echt met je en dat is zó leuk! Ze bliezen bubbels in je gezicht en zwommen met je mee. Na een uur kwam ik als een van de laatste de boot uit; veel mensen hadden het veel te koud gekregen, maar ik had het gelukkig nog best warm. Met warme chocolade en een koekje vaarden we terug naar Houtbay. Echt een super ervaring! De pups waren ook echt zó enorm schattig. Ze volgen ons nog op de weg terug.
Hierna hadden we nog geluncht in Houtbay na een uur zoeken naar een goedkoop en goed restaurantje. Natuurlijk zijn we hierna weer naar Waterfront gegaan en hebben we uiteindelijk gegeten bij (alweer) een chique restaurant. Toen we een fles wijn bestelden, snapte we half niet waarom we het eerst moesten proeven en waarom hij al die ingewikkelde handelingen moest doen. Etiquette is nog steeds iets wat ik moet leren volgens mij. Ik bestelde drie kleine pizzaatjes met een salade. Maar wat ik kreeg was drie kleine pizzaatjes met drie kleine blaadjes salade op mijn pizza. Hmpf, niet echt de hoofdmaal waar ik op had gehoopt.. Hierna hebben we ons klaargemaakt om uit te gaan (eindelijk) en deze keer zijn we gelukkig NIET in slaap gevallen. Deze keer gingen we naar Longstreet met zijn drieën i.p.v. zijn vieren. Hier zijn we naar Bob’s bar, Beerhouse en Dubliner gegaan. Het was echt een GEWELDIGE avond! We hebben heerlijk gedronken en gedanst. Toen we naar een club liepen heb ik zelfs een dief gestopt. Hij zat in de tas van één van ons met zijn hand. Toen ik dat zag heb ik zijn hand gepakt en het uit de tas getrokken en geschreeuw: WHAT THE (piep) ARE YOU DOING? Toen pakte hij zijn telefoon en deed alsof hij niks deed. Gelukkig had hij niks gestolen! Tot in de late uren tot alle cafe’s gingen sluiten hebben we gefeest en zijn toen weer veilig met een taxi naar huis gegaan.
Zaterdagochtend, onze laatste dag :(, konden we gelukkig een beetje uitslapen. We gingen eerst naar de Neighboorhood market. We hadden weer een 'Afrikaanse’ markt verwacht, maar het waren gewoon kleine winkeltjes met hele leuke spullen die jammer genoeg te groot waren om mee te nemen of het was te duur. Er was wel een overheerlijke food market waar een enorme stroom van mensen rondliep, wachtend op eten. Hier heb ik een kroket gedeeld met de Engelse student die het nog nooit op had. HEEERLIJK! Ze hadden ook mayonaise die je hier amper kan vinden. Echt super lekker eten hadden ze hier! Hierna zijn we naar Kirstenbosh gegaan. Dit is een enorme tuin waar je kan rondlopen. Ik had het na een half uurtje wel gezien dus toen ben ik met iemand lekker op het gras gaan liggen in de zon. Prachtige planten en bloemen om je heen, een schijnende zon, bergen op de achtergrond en guinea bowls die om je heen rennen: beter kan het bijna niet! Hier hebben we ook gegeten in het restaurant MOYO (heel toevallig) en het was echt super lekker! ’s Avonds wouden we weer uitgaan, maar dat is helaas niet doorgegaan (alweer). Deze avond heb ik ook heel dom mijn rijbewijs laten vallen en ik ben natuurlijk vergeten om het op te rapen.. Ik moet dus nog steeds bellen of ze hem willen opsturen.
Zondag.. De dag dat we vroeg moesten vertrekken.. Op weg naar de 24-uur reis die ons te wachtend stond. Met pijn in ons hart hebben we deze prachtige stad moeten verlaten. Maar het was geen afscheid. Ik zal deze geweldige stad zeker weerzien! Het heeft zeker een plekje in mijn hart. Deze week was één van mijn beste vakanties ooit! We hebben zoveel gedaan en zoveel gezien.. Het was echt top! We hebben met zijn vieren denk ik nog nooit zoveel gegeten in een week. We moesten alles proeven en eten. Een ijsje één keer per dag? Nee, wij aten er twee per dag! Want dat doe je als je in Capetown bent. Dat vonden wij in elk geval.. DON’T JUDGE US!
De terugweg was wel echt verschrikkelijk. Ik kwam erachter dat mijn rijbewijs nog in de lodge lag, ik kreeg enorme hoofdpijn en toen ik eindelijk in slaap viel kwam er een enorme dikke vrouw naast me zitten die een hele vieze hoest had. Doei doei slaap.. We kwamen de nieuwe student van MOYO op het treinstation in Johannesburg tegen en ze was erg geshockt dat wij haar naam wisten. Toen ik zei dat dat kwam omdat we haar stalkten viel ze bijna flauw.. Nee, dat is een grapje. Gelukkig kon ze erom lachen.
Toen we eindelijk weer in MOYO aankwamen maandag 28 april 2014 waren we blij dat we weer thuis waren. Ik had nog een hele mooie kaars en kaart van iedereen gekregen nog voor mijn verjaardag, echt super lief! Nu is het leven weer normaal in MOYO. We zijn nu met elf studenten, want er zijn drie nieuwe, en het is nog steeds heel erg leuk! Ik heb mijn buffels erg gemist! We waren allemaal blij dat we uiteindelijk niet bestolen en verkracht zijn. Dat is volgens mij best knap voor vier jonge meiden in Capetown als ik al die verhalen hoor en mensen die ons de hele tijd waarschuwden.
Capetown, I love you, ik wil daar zeker gaan studeren na mijn studie! Hopelijk komt ook deze droom uit!

Ik zit nog steeds midden in mijn huidige droom en het is de beste droom ooit! Ik wil hier niet meer uit!

Liefs,

Britt

P.S. De vrouw van de lodge heeft mijn rijbewijs gevonden en als het goed is gaat ze hem opsturen! Hopelijk heeft ze hem niet weggegooid..

  • 11 Mei 2014 - 14:05

    Monique:

    Wat een leuk en mooi verhaal Britt. Je kunt ook nog boeken gaan schrijven. Ben het helemaal met je eens over Kaapstad! , echt een superstad met veel contrasten.
    Xxxx monique

  • 11 Mei 2014 - 22:53

    Ineke:

    Lieve Britt,

    Een paar keer stilletjes moeten lachen tijdens het lezen. Brittje kwijt..... Hoe is het mogelijk!
    Genieten van drank, lekker eten en ijsjes.... Mmmm..... Zo ken ik je nog.
    Zwemmen met zeehondjes.....super schattig.
    Het niet reageren op de sirene aan het strand verbaasde me ook niet echt net zoals je je ook nog verslaapt. Even een zakkenroller op zijn vingers wijzen...that's my girl. Fijn dat je zoveel plezier hebt. Geniet meid. Love you

  • 20 Mei 2014 - 22:17

    Tante Toos:

    Lieve Brit
    wat leuk dat ik nu alles mee kan beleven?(nu niet alles natuurlijk) maar toch
    Heb alles gelezen hoe je alles beleefd
    wat geweldig geniet er maar van want alles gaat heel snel voorbij
    lieve Brit heel veel groetjes van Tante Toos

  • 23 Mei 2014 - 12:31

    John:

    Ha scheet,
    ik had nu tijd om het hele verslag op mijn gemak te lezen. Geweldig stuk. mijn comlimenten. Zoals iemand al zei, je bent rijp om boeken te schrijven. Het verslag leest als een avontuur met humor en veel info. je krijgt het gevoel dat je er bij bent. Ik lees ook dat je je tijd van je leven hebt, je bent gelukkig, blij en vrolijk; dus de keuze om naar dit land te gaan was zondermeer goed. ga zo door meissie. geniet er van
    xx pap

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Britt

Actief sinds 26 Feb. 2014
Verslag gelezen: 263
Totaal aantal bezoekers 15030

Voorgaande reizen:

22 Augustus 2016 - 27 Januari 2017

Opnieuw op avontuur: Costa Rica en Nicaragua

23 Februari 2014 - 02 Augustus 2014

Mijn eerste reis: Zuid-Afrika

Landen bezocht: