Feestweek

Hee allemaal!

Mijn vorig verslag eindigde ik ermee dat de begeleider van Lajuma (het andere kamp) op ons kwam 'passen' voor een week van donderdag 3 april
t/m vrijdagochtend 11 april. Het was echt een geweldige week! We hebben bijna eerdere avond een feestje gehad of op zijn kingsize bed met zijn alle een film gekeken en gechilled tot diep in de nacht. Natuurlijk werkte we de volgende dag weer vol aan ons project, maar ook aan onze elke-dag-twee-uur-zonnen-project moest gewerkt worden.
We waren vrijdag nog eens extra naar het dorp gegaan om wat eten en drinken in te slaan en op de terugweg mocht ik in de Combi rijden! Niemand wilt mij laten rijen omdat ik 3 dagen rijervaring heb, maar ik heb ze toch overgehaald! De Combi is een zeer oud Volkswagen busje die bijna uit elkaar valt. Schakelen is een hel, maar ik had het al vrij snel onder controle. Zelfs sneller dan de jongens! Op één 'boink’ na, nadat ik te hard in een heuvel reed, ging alles goed.
Op vrijdagochtend 11 april ging de begeleider en twee studenten terug naar huis. We hadden hierdoor de woensdagavond ervoor een feestje gepland. Onze oude begeleidster kwam woensdag terug, terwijl wij dachten dat ze pas donderdag/vrijdag zou terugkomen, maar gelukkig vond ze het niet erg dat we een feestje gaven. Ze kwam alleen wel met het nieuws dat we de gewonde buffel (die blijkbaar van de buurman is) gingen verplaatsen. Ze vroeg of ik weer metingen wou doen. Natuurlijk wou ik dat, maar dat betekende dat ik om 06.00 op moest (gelukkig was het deze keer wat later). Ook zouden ergens op de dag zes sabel antilopen komen!! Dat zijn echt super mooie dieren! We waren wel benieuwd of ze echt zouden komen, aangezien twee maanden geleden ook al baby impala’s zouden komen..
Al met al heb ik drie uur geslapen. Nadat ik alles had klaargelegd en de dierenarts was aangekomen, hebben we een half uur op de buurman moeten wachten. Hierna hebben we nog anderhalf uur moeten wachten totdat de buffel was neergeschoten (met een verdovingspijl natuurlijk). De buffel stond namelijk de hele tijd in de bosjes en we moesten hem de trailer op dragen. Geloof me: een buffel is loeizwaar, dus het was het beste als hij het dichtst bij de trailer werd neergeschoten. Eén keer hoorde we een werknemer super hard schreeuwen en wegrennen. De buffel werd onderhand erg gestrest en boos. Toen moesten wij ook achter een hek gaan staan ter veiligheid.
Nadat de buffel was neergeschoten hebben ik en de mannen, in totaal 9 mensen, de buffel van de heuvel naar beneden gedragen, door stekelbosjes, bomen en keien. Ik voelde mijn rug en mijn schouders de volgende dag heel erg.. Het was onwijs zwaar en om de seconde moest ik bukken, gleed ik uit of stak er een tak in mijn oog. We hebben drie keer moeten stoppen om even adem te halen en om de buffel recht op te zetten, want als hij op zijn zij lag zou hij volgens de dierenarts dood gaan.
Nadat we hem op de trailer hadden getild, ben ik meteen begonnen met het meten van de hoorns. Dit is het enige wat ik kon doen, want de buurman wou eigenlijk meteen vertrekken. Hij reed al weg toen ik nog op de trailer stond. Het maakt niet uit, want het meten is een oefening en het is iets extra’s.
De rest van de dag heeft iedereen in bed gelegen en geslapen of film gekeken. Een typische zondag, terwijl het donderdag was. De begeleidster werd er gelukkig niet boos om en ze had wel door dat niemand productief was die dag. De sabels waren gelukkig die dag nog gekomen (jeej) en ze zijn echt heel mooi! Ze zijn nog niet volwassen, dus ze hebben nog niet van de gekrulde hoorns (check google als je niet weet wat ik bedoel). Ze waren op het begin heel gestrest en zijn een paar keer tegen het hek aan gelopen, maar gelukkig zijn ze nu rustiger. Ze zitten nu in de boma waar de gewonde buffel zat.
'S middags ben ik gaan voetballen op blote voeten en toen ben ik op een doorn gaan staan. Tot nu toe heeft niemand hem eruit gekregen, want hij ziet heel erg diep. Ik loop sinds die dag mank en het doet heel erg pijn. Ik ben zo eigenwijs geweest om niet naar de dokter te gaan toen ik twee keer het aanbod kreeg. Toen ik besloot om te gaan, kon het niet meer en nu moet ik tot morgen (dinsdag) wachten. Hopelijk kan ik vanavond weer hardlopen..
Vrijdagochtend hebben we helaas afscheid moeten nemen van twee studenten.
Gisteravond ben ik nog even het veld in geweest omdat iemand zijn zonnebril was verloren en hij wou hem gaan zoeken. Toen we terugreden was het al donker en we mogen niet met de quad weg als het donker is. Blijkbaar werd de begeleidster boos, maar ik heb nog niks gehoord. Het was wel heel vet om in het donker te rijden! Geeft meteen een 'jungle’ effect omdat je alleen de bomen ziet en niet in de verte kunt kijken.
Het gaat op dit moment wat minder met mijn project. De buffels zitten helemaal achterin het gebied naar mijn gok. Hierdoor is het signaal heel slecht vanaf de plaatsen waar ik ze nu meet, dus ik ben nu nieuwe plaatsen aan het zoeken.
Het zwembad is gelukkig weer af, dus we kunnen wel weer lekker zwemmen! Helaas word het nu echt winter en worden de dagen korter en gaat de temperatuur ook steeds meer omlaag.. Maar het is gelukkig nog steeds lekker weer!
En dan… AANSTAANDE ZATERDAG GAAN WE NAAR KAAPSTAD!!! Van 19 april tot 28 april (inclusief twee dagen reistijd in totaal) liggen we te bakken in de zon, gaan we snorkelen met zeehonden, kajakken, goedkoop cocktails drinken, stappen, Table Mountain en een National Park bezoeken en nog veel meer! En het hoogtepunt: op mijn verjaardag op 21 april gaan we SKYDIVEN! Echt suuuuper vet! Ik heb er echt onwijs veel zin in!

XX van een toekomstige sky-diver-Afrikaan!

P.s. Internet doet het niet op mijn laptop op dit moment (Macs werken hier niet goed) dus ik kan voorlopig geen foto's op Facebook zetten. Ik ga even kijken of het via een andere laptop lukt!