An awesome day: New sables and a lot of blood!

Hello people!

Afgelopen maandag zijn er zes nieuwe Franse studenten aangekomen. Ik zag er eerst tegenop, omdat we nu heel veel studenten hebben, maar ze zijn heel aardig en doordat ze in Farmhouse verblijven, is het niet zo druk.
Woensdag, terwijl we de camera's deden, zagen we de giraffe en de zebra's samen. Ik heb nu eindelijk een goede foto van de zebra's, want ze rennen altijd meteen weg. Bij waterpoint 2 vond ik de eerste lion tracks van die dag. We vonden ze daarna op veel andere plaatsen, dus de leeuwen lopen grote afstanden. Eenmaal thuis tijdens het taggen van de foto's vonden we zes foto's met de twee jonge leeuwen erop. Ze hebben bij waterpoint 2 gedronken en ze waren langs de spy-camera gelopen, waar we die dag ook tracks hadden gevonden. Dit is dus zeer goed nieuws voor MOYO! We verwachten dat de leeuwen rond ons gebied blijven rondlopen, dus ze zullen vaker in ons gebied gaan!
Donderdag was de laatste dag van Quentin, oftewel 'the French guy'. Ik weet niet waarom, maar ik begon hem opeens zo te noemen. Ik denk omdat zijn naam lastig uit te spreken was. Als reactie hierop noemde hij mij altijd 'buffalo girl'. Don was toevallig aan het eind van de middag langsgekomen en is die avond nog gebleven. Na 'hobbit' heeft hij me een nieuwe bijnaam gegeven: badoink... Ik ga niet zeggen waarom, want het is een raar verhaal. Maar het begon nadat ik trots zei dat ik 'lijn' op mijn arm heb, wat voor mij een indicatie heb dat ik een beetje spierballen heb gekweekt. Ik zei dat ik elke dag push-ups doe en aangezien hij niet geloofde dat ik 'echte' push-ups doe in plaats van neppe of 'girly' push-ups, moest ik het voor doen. Ennn toen kwam de badoink erin. En nee, ik viel niet plat op de grond. Maar goed, Quentin besloot om crêpes voor ons te maken (geen crapes, maar crêpes blijkbaar) wat overhéérlijk is. Ik dacht, ik neem een paar drankjes want dat is weer lang geleden. Omdat ik zei dat ik ook graag een baard/snor wou hebben, net als de jongens hier (alle jongens hier laten een baard staan om te zien hoe groot het kan worden, want ja, je zit toch maar in de bush), besloot Don op een snor met baard en een rare moedervlek op mijn gezicht te tekenen met stift. Ik had gelukkig van te voren wel gecheckt of het geen waterproof stift was. De hele avond heb ik daar met mijn snor gezeten, terwijl de nieuwe Franse studenten me raar aankeken en de oude studenten me niet serieus konden nemen elke keer dat ik wat zei. En de crêpes.. die waren verrukkelijk! Nutella, pindakaas, jam, suiker, kaas; alles werd erop gegooid! Het was een hele gezellige avond!
Vrijdag hebben we helaas afscheid van Quentin moeten nemen. Ik was verder de hele dag moe, dus ik heb half lopen slapen en half gewerkt..

Maar dan... De dag waar de titel van dit verslag over gaat....: ZATERDAG!!! Vandaag was echt een super leuke en interessante dag! Vanochtend maakte de Franse studenten mij en Jacqueline (Jackie, Jacks or Jack: my new roommate!) wakker met dat we in één minuut moesten klaarstaan, want de eigenaren hadden de dag ervoor twee nieuwe sables gekocht op een veiling en die zouden nu aankomen. Ze hadden alleen ons twee wakker gemaakt, omdat ze dachten dat de rest zou slapen (vier oude studenten waren de dag ervoor van hun vakantie aangekomen). Jackie zat na de 1 minuut al op de buggie, waarna ik rennend en schreeuwend aankwam met: WAIT FOR ME!!!!! (tja, van Engeltjes komen altijd te laat) We moesten lang wachten voor de truck met de sables. Willie legde ons haarfijn uit hoe alles in Afrika werkt. Als je zegt we gaan om 09.00 weg of we komen om 09.00 aan, dan kan je een half uur tot anderhalf uur zitten wachten, want Zuid-Afrikanen zijn altijd te laat. Maar als je zegt dat je over een minuut klaar moet staan, dan moet je écht klaarstaan, want anders rijden ze weg. Ze willen namelijk niet 'te laat' ergens aankomen. Lekker logisch, vind je niet? De truck was uiteindelijk groter dan verwacht. Ze wouden de sables uitzetten bij een waterpoint, maar de weg ernaartoe is erg hobbelig. Ze waren bang dat de sables onderweg hun poten zouden breken, dus ze besloten om de sables los te laten in de boma. Dit werkte verder uitstekend, want de sables konden mooi via de verhoging van de boma naar beneden rennen. Het waren ook echt twee prachtige sables! We hebben al zes sables, maar die zijn nog best jong. Deze twee hebben al enorme hoorns die al flink in een boog naar achterlopen. Heel mooi om te zien!

Rond 12 uur kwam Willie weer naar ons toe dat mensen die op een hunting farm dieren neerschieten, op onze farm soms het dier laten slachten. Onze farm was namelijk eerst ook een hunting farm en we hebben nogsteeds het slachthuis waar dieren kunnen worden geslacht. Als we wouden konden we dus kijken hoe een eland (de grootste antiloopsoort) werd geslacht. Iedereen rende zowat ernaartoe, want dat wouden we zeker zien! Het was echt heel vet om alles te zien! Eerst worden de poten afgesneden/gebroken, waarna het aan een haak word opgehangen. Dan wordt het dier gevild, oftewel de huid wordt eraf gesneden. De eigenaar wou de kop van de eland opzetten, omdat hij een nieuw 'record' had geschoten. De lengte en de breedte van de hoorns waren de grootste die hij tot nu toe had neergeschoten. Het vel moest er dus heel voorzichtig af worden gehaald. Hierna wordt de kop eraf gesneden, nadat de huid totaan achter de oren is gevild. Hierna wordt de ribbenkast open 'gezaagd'. Op dit moment komen alle ingewanden eruit. De maag was heel erg opgezwollen door de gassen en was echt enorm. Nadat ze de ingewanden eruit hebben gehaald, halen ze extra vel weg rondom de ribben. Bij de eland zaagde ze de poten eraf. Hierna wordt alles schoongespoeld. De eigenaar kan van dit vlees een jaar eten. Eén jaar, dat is toch super lang? Ik ben tegen jagen, maar als je alles van het dier gebruikt nadat je hebt neergeschoten, krijg je mijn toestemming. Hij had ook nog een impala en gnoe neergeschoten, die hierna gevild werden. Hij had ze met een pijl en boog neergeschoten. Dit maakt namelijk geen geluid en schrikt de dieren minder af. Hoewel, als je een dier perfect raakt, kan het nogsteeds een half uur duren voordat het dood is. Dat vind ik echt heel lang en zielig.. Als je hem verkeerd raakt, kan het wel uren of een hele nacht duren, echt super zielig! Deze eland hadden ze pas de dag erna gevonden, omdat het meteen was weggerend nadat het was geraakt. Het vel wordt trouwens in zout gelegd, zodat het kan drogen. Ik wist niet dat de huid ook van de schedel wordt gehaald en daarna op een nep schedel wordt gezet. Ik wist dat de ogen altijd nep waren, maar niet de schedel en de nek e.d. Ondertussen wou ik ergens heen lopen en knalde heel hard met mijn hoofd tegen de stalen sluiting van een truck. Ik zag hem echt totaal niet. Ik voelde me heel moe en mijn hoofd deed pijn dus ik besloot om maar even iets te eten thuis.

Toen ik terugkwam waren ze al bijna klaar met de gnoe en David, Malu en Jackie zeiden dat ze zelf de gnoe hadden gevild. Damn, dat had ik weer gemist! Gelukkig was de impale er nog en ik mocht gelukkig daaraan meehelpen. Eigenlijk hebben Malu, David en ik met zijn drieën de impala gevild, terwijl de werkers toe stonden te kijken. Eigenlijk is het best makkelijk. Je trekt gewoon de vel naar beneden en snijdt die witte dingetjes weg. Ik weet niet of het een huidlaag of vet is, dus laten we op het 'witte dingetje' houden ;). De eigenaar van de dieren bracht ondertussen de hele zware eland ergens naartoe, dus we konden onze gang gaan. Ik heb toen ook nog samen met Malu de kop van de impala van het lichaam afgesneden. David was hierna bezig met het openzagen van het lichaam. Hij raakte volgensmij een spadader of hij openende de plaats waar al het opgestolde bloed zat, want uit het niets kwam er een enorme waterval van bloed uit de impala. Mijn benen hadden niet meer mijn normale huidskleur hierna. Nadat we een beetje klaar waren met de impala, hadden we de organen verzameld en alles een beetje uitgezocht en tussenliggend vet eruit gehaald. We waren er zo mee bezig dat Malvoura en Michaaq, onze werkers, moesten lachen en ons begonnen te filmen. Ik vroeg aan Mishaaq of ik nog in iets kon snijden, want ik begon het heel erg leuk te vinden! Ik mocht hem toen helpen met het uitsnijden van de tong en neus/snoet van de eland. Dat was nog best een karwei met de schedel in de weg! Ik wou verder nog heel erg graag de hersenen zien, dus toen de werker van de neigbour's farm een draadje pakte, waarmee ik de hersenen uit de schedel kon trokken, nam ik het heel blij aan. Uiteindelijk waren de hersenen een beetje pudding en nadat David per ongeluk wat op mijn voet morste, begon een klein hersenen-gevechtje tussen onze voeten. Maar hee, wij zijn dierenliefhebbers dus uit respect stopte we al snel. En ook omdat het vies was. Onze voeten, kleren, handen en gezicht zaten onderhand al helemaal onder het bloed. Ik vroeg aan Malvoura of ik een stukje eland huid mocht hebben, die ze anders toch zouden weggooien en het mocht! Nu ligt mijn stukje huid ook onder de zout en ik hoop dat ik hem mee naar huis mag nemen als leuke herinnering!
Het bloed was nogal lastig om van mijn lichaam te krijgen, dus ik heb echt lopen schrobben! Mijn kleren liggen nu in een sobje te weken, hopelijk gaat het beetje bloed er gemakkelijk uit!
Voor de geinteresseerde: het kostte de man ongeveer 10.000 Rand (ca 715 euro) om de eland neer te schieten. Op een veiling koop je een eland voor ongeveer 40.000 Rand of meer heb ik gehoord, dus het was voor hem heel goedkoop! De prijs van de impala en gnoe weet ik niet, maar ik hoorde dat je soms een impala voor 750 Rand (ca 54 euro) kunt neerschieten.

De foto's die ik heb gemaakt zijn nogal bloederig, maar wel heel leuk! Ik heb zeker veel geleerd en gezien vandaag! Altijd interessant om zoiets te zien! Zeker met deze dieren! Ik zou nog wel een keer het hele proces willen zien: van het schieten van het dier tot aan het stukje vlees op je bord. Wie weet.. Het was in ieder geval een hele leuke week met als toppunt vandaag!

See you soon!

Een bloederige kusXXX