Een droom die is uitgekomen: Kruger National Park - Reisverslag uit Alldays, Zuid-Afrika van Britt Engelen - WaarBenJij.nu Een droom die is uitgekomen: Kruger National Park - Reisverslag uit Alldays, Zuid-Afrika van Britt Engelen - WaarBenJij.nu

Een droom die is uitgekomen: Kruger National Park

Blijf op de hoogte en volg Britt

03 April 2014 | Zuid-Afrika, Alldays

Vorige week maandag begon de week vermoeiend zoals elke maandag. Van 06.00-18.00 heb ik elk half uur in het veld op drie plaatsen de richting van het signaal van de buffels opgevangen. Nouja, ‘veld’ , eigenlijk vóór de hekken omdat er destijds nog een leeuw in het gebied rondliep. Door de felle zon en de warmte is dit wel heel erg vermoeiend, maar wel leuk om te doen. Omdat de drie plaatsen dicht bij het studentenkamp zijn, kan ik steeds even uitrusten en de gegevens al meteen in het programma Excel zetten. Ondanks dat ik om 18.00 al dood was, besloot ik toch maar mee te gaan hardlopen. 4,5 Kilometer in 35 minuten hardgelopen; best knap als je in zand moet rennen, heuvels op moet en in deze hitte óók nog in een lange broek gaat rennen, want ja, een korte sportbroek kon ik thuis last-minute niet meer vinden (hè Floor). Aan het eind van het hek, bijna het moment dat we gingen omdraaien, zag iemand die al verder voorop rende iets bruin/zwart en groot en hoorde een trappel geluid. Hij dacht dat het een buffel was, maar aangezien het vaak voorkomt dat iemand een gnoe voor een buffel aanziet, besloot ik toch maar even te kijken. Toen we verder liepen zagen we opeens de buffels in de bosjes staan en zijn we heel hard de andere kant op gerend. 50 Meter verder was ik al helemaal buiten adem, maar we hebben toch maar doorgerend voor de zekerheid. Best gevaarlijk dus.. Woensdag besloten we maar om binnen de hekken te gaan hardlopen.

We hadden al eerder gepland om in de week van donderdag 27 maart naar Kruger National Park te gaan, omdat een student hier nog naar toe wou gaan voordat hij terug naar huis ging. Door de hevige regenval in de afgelopen weken was Kruger echter voor een deel overstroomd, dus we dachten dat we niet meer op deze datum konden gaan. Ook moest iemand ons naar Louis Trichardt brengen, omdat we daar een auto kunnen huren. Dit is echter een reis van 2,5 uur en het was niet zeker of de Combi (de Volkswagenbus) beschikbaar was. Met zes personen zouden we ook niet in een van de trucks passen. Het was dus allemaal een heel gedoe, maar al met al is het toch gelukt om naar het Kruger National Park te gaan!
Donderdagochtend gingen we vroeg weg. In de stad hebben we boodschappen gedaan en pannen gekocht die we uiteindelijk niet eens hebben gebruikt. Daarna hebben we twee uur erover gedaan om de auto mee te krijgen. De creditcards werkten niet en dat lag aan hun systeem. Uiteindelijk werd er één creditcard geaccepteerd dus konden we toch nog gaan. De auto die we kregen zou een zeven-persoonsauto zijn, maar het bleek een zes-persoonsauto te zijn. We waren met zijn zessen, maar de bagageruimte was te klein voor al onze spullen. Drie personen moesten we dus op de achterbank proppen en één stoel werd uitgeklapt helemaal achterin. Onze overige spullen dumpten we op de andere stoel helemaal achterin. Omdat ik de kleinste ben en ik weet van eerdere vakanties dat de achterste stoel het chillst is, bood ik aan om daar te zitten voor deze dag.
We moesten vóór 18.00 in het kamp zijn in Kruger waar we de nacht zouden doorbrengen, anders kregen we een boete. Het werd uiteindelijk dus heel erg krap, maar we waren uiteindelijk toch op tijd. 5 Minuten waren we eigenlijk te laat, maar de poorten waren nog niet gesloten. De weg erheen was ook grappig, aangezien iemand voor het eerst links moest rijden en wij enkele keren ‘NAAR LINKS’ moesten roepen.

De ingang van het park stelde niet zoveel voor, maar dat komt omdat er natuurlijk meerdere ingangen zijn. Geen Efteling-ingang in ieder geval ;). Omdat we papieren bijhadden waarop stond dat we studenten waren en verbleven bij MOYO, werden we als ‘locals’ gezien en kregen we héél veel korting, fjoe!
Direct nadat we het park inkwamen zagen we in 2,5 uur al nyala, impala, giraffen direct langs de weg, enorme buffels (veel groter dan we hier hebben), zebra’s, bavianen, gieren, een side-striped jackal (veel geluk daarmee gehad) en olifanten gezien. We zagen twee olifant stieren vechten, echt super gaaf! Ik heb daar meteen veel foto’s gemaakt, omdat ik bang was dat we geen olifanten meer zouden tegenkomen. Nou, dik verkeerd gedacht! Olifanten waren overal! Maar ook al heb ik 50 olifanten gezien, ik kan er nog steeds uren naar kijken. Het is zo anders dan dat je ze in een dierentuin ziet. In een dierentuin kijken ze sip voor zich uit of ze waggelen een beetje heen en weer. Hier zie je ze in grote kudde of de mannetjes solitair en staan ze gewoon langs de weg hun gang te gaan en te eten. Omdat ik weet dat ze hier hun natuurlijke gedrag kunnen uiten, kan ik er echt van genieten om ze in hun natuurlijke omgeving te zien. De omgeving zelf geeft ook een hele andere uitstraling dan de omgeving in een dierentuin. Dit geldt trouwens voor alle dieren in het algemeen, niet alleen voor olifanten. Ik kan in allerlei manieren uitleggen hoe het voelt om ze in het ‘wild’ te zien en hoe leuk het is om ze te ‘spotten’ maar dan ben ik uren bezig, dus ik laat het hierbij . Ik zeg één ding: de safari in dierentuin de Beekse Bergen is dus totaal GEEN safari, zoals je hier hebt! Teveel stereotiep gedrag.
De kampen in Kruger zijn heel fijn. Je hebt een souvenirwinkel waar je zowel souvenirs als eten en drinken kunt kopen (goedkoper dan in de supermarkt in Alldays), je kan kiezen of je in een (luxe) bungalow wilt slapen of op de camping verblijft met je eigen tent of caravan, in elk kamp is een zwembad, op elke plek waar je kan verblijven staat een barbecue, je hebt een gemeenschappelijke keuken, er zijn wasmachines en drogers etc. Een erg luxe camping dus. Je moet het wel op tijd reserveren, want anders is alles volgeboekt. Daar kwamen wij laat achter toen we voor de volgende dag wouden reserveren, want we hadden alleen voor de eerste nacht gereserveerd. Onze hele planning moesten we aanpassen, aangezien er geen plek meer was in het volgende kamp waar we wouden overnachten. Onze volgende keuzes waren ook al volgeboekt, dus nu moesten we de volgende dag veel verder rijden naar het volgende kamp dan we hadden geboekt. We hebben toen maar meteen voor de volgende nachten geboekt.

Om 20.00 hadden we een night game drive. Dit kostte ongeveer 15 euro. Je weet nooit of je iets gaat zien, maar we wouden het graag doen. Elke dag kan je in elk kamp 3 game drives doen: morning walk met een gids, sunset game drive en de night game drive. Helaas hebben we bij onze game drive niet veel bijzonders gezien. We hoopte heel erg op een luipaard. We zaten in een bus met open ramen en we konden met enorme lichten de duisternis aftasten op zoek naar reflecterende ogen. Toen we de poort doorgingen zagen we meteen een enorme olifant stier. Verderop zagen we een african wild cat, eentje waarvan we er hier twee tamme in MOYO hebben, verreaux’s eagle owl (enorme uil), enkele nijlpaarden (’s nachts komen ze uit het water om te grazen, dus dat was wel heel leuk om ze van zo dichtbij te zien en twee buffels. Helaas geen luipaard, maar we hadden nog hoop voor de overige vier dagen.
Onze eerste avond hebben ik in een héérlijk luxe bed geslapen, voorzien van airconditioning, eventueel verwarming, ongeveer 1,5 meter in de lengte, halve meter in de breedte, dak boven het hoofd, geen deken en geen kussen. Het was, jawel..... in de AUTO! Studenten hebben niet veel geld en om kosten te besparen hadden we besloten om de eerste nacht in de auto te slapen. VER-SCHRIK-KE-LIJK! Ik mocht op de middel bank slapen, wat op zich niet zo erg is. Echter, toen ik terug kwam van het douchen hadden ze de leuning van die bank naar voren geklapt en de bestuurdersstoel en de bij-rijderstoel helemaal naar achter geklapt, zodat de leuning niet meer terug gezet kon worden. En jawel, de jongens lagen natuurlijk al te slapen. Ik heb die nacht op de achterkant van de schuine leuning gelegen met een bobbel in mijn rug.. Als ik op mijn zij wou liggen (ik draai nogal veel in mijn slaap) moest ik met één hand tegen de stoel helemaal achterin aanleunen, om niet naar beneden te rollen. Al met al ben ik maar eens per uur wakker geworden, dus dat viel wel mee. Toen ‘s ochtends mijn wekker ging was de persoon op de bestuurdersstoel zó hard geschrokken, dat hij de claxon keihard indrukte en twee meter uit zijn stoel sprong. Hard gelach volgende natuurlijk en heel de camping was ook meteen wakker.. Oeps..
Om half 6 in de ochtend zijn we weer vertrokken. We kwamen het park in vanaf het noorden en gingen nu zuidwaarts. In het noorden is vooral struikgebied, veel dichter dan in het zuiden waar de savannah is. Omdat we in het regenseizoen kwamen, was het ook veel groener en zijn de dieren ook moeilijker te spotten, maar het ging toch vrij goed! In het souvenirwinkeltje heb ik een boekje gekocht van Kruger met daarin de parkkaarten en tekeningen van de meest voorkomende dieren. Met een pen heb ik de dieren aangekruist die ik heb gezien. Ons hoofddoel was vooral om de Big Seven te spotten: nijlpaard, hyena, leeuw, luipaard, (wit of zwarte) neushoorn, olifant en buffel. Maar we wouden ook graag de cheetah en de wilde hond spotten. Het waren erge langen dagen die we maakte. Soms reden we 12 uur op een dag, met kijktijd en pauzes van dieren ingerekend. Op sommige plekken kun je picknicken, dus dat was altijd een goede plek om je benen te strekken. Het is ook erg vermoeiend om de hele dag naar dieren te zoeken als je soms 2 uur niks kan vinden. Iedereen viel dus ook minstens twee uur lang in slaap. Lange dagen, weinig slaap.. Je kent het wel.
Aan het eind van de dag zagen we altijd iets super gaafs, wat de hele dag meteen geweldig maakte. Zo zagen we aan het eind van de tweede dag opeens een caracal (woestijnlynx) over de weg lopen. Echt een heel mooi dier! Verder hebben we de eerste twee dagen vooral antilopensoorten gezien, maar die zie je ook in het zuiden, veel krokodillen en nijlpaarden aan/in het water, olifanten en giraffen. Op sommige wegen die naar beneden en weer naar boven gaan, ligt er een plas water. Voor de grap reed iemand er twee keer heel hard doorheen. De plas water komt van een klein riviertje dat eigenlijk door de weg loopt. Toen hij de derde keer er weer keihard doorheen wou rijden, trapte hij opeens keihard op de rem, omdat er een krokodil half op de weg lag. Niet zo slim van hem dus, maar het was ook weer een leuk lachmomentje! Op de derde dag zagen we op het eind van de middag een safariauto met een gids en andere auto’s op een brug stil staan, kijkend naar een omgevallen boom. Daarachter bleek een leeuwin in de schaduw te liggen. We wouden heel graag een leeuw zien, dus dit was toen echt super! Even later zagen we een moeder gevlekte hyena pal langs de weg liggen met haar drie pups, echt suuuper schattig! Ik vond hyena’s eerst lelijke dieren, maar als je ze van zo dichtbij ziet (en dan niet in de dierentuin in de modder) dan zijn het echt schattige dieren. En dan de pups.. Ik kon niet genoeg foto’s maken! Helaas was er iets misgegaan met het opladen van mijn camera tijdens de nacht, dus mijn camera was leeg toen we de leeuwin en de hyena’s zagen, maar met mijn mobiel en iemand anders haar camera heb ik toch nog mooie foto’s gemaakt. Eerder de dag hadden we ook een slapende witte neushoorn gezien! Helaas was zagen we het hoofd niet goed, maar de hoorn was gigantisch! Dit maakte het minder erg om ‘s nachts weer in de auto te gaan slapen. De tweede nacht hebben we in een grote tent geslapen, wat voor ons gevoel heel luxe was (vergeleken met de auto). Het bed was zachter dan in MOYO en het was heerlijk om daarin te slapen na de auto-nacht. Omdat bij de derde nacht alles weer volgeboekt was qua tenten en bungalows, hebben we weer in de auto moeten slapen. We waren de dag ervoor een beetje aan het grappen over als iemand voor het eerst het dier X had gespot, hij 50 Rand kreeg. Iemand zei dat hij een fles Amarula (bekend drankje in Zuid-Afrika gemaakt uit de vruchten van de Marula boom) zou kopen als iemand een leeuw zou spotten. Aangezien dit vandaag was gebeurd, had hij ook echt de fles gekocht. Twee gingen al vroeg slapen, eentje hoefde het niet en twee waren aan het eten en aan het bier. Tja, dan moet ik hem maar opdrinken.. Heerlijk! Dit keer heb ik trouwens ervoor gezorgd dat ik gewoon GOED op de bank kon slapen. Doordat de jongens de stoelen weer helemaal naar achter deden kon ik helaas niet mijn benen goed kwijt, dus met pijn in mijn knieën de volgende dag ben ik weer de auto ingestapt.

De vierde dag was de meest geweldige dag ooit! Vòòr 08.00 hadden we al drie gevlekte hyena’s gezien, rennend langs en over de weg. ‘s Middags tot de eind van de middag hebben we acht witte neushoorns (!) gezien. Twee stonden pal langs de weg te grazen. Maar die dag hadden we een groot probleem: door overstromingen waren veel wegen afgesloten, waardoor we heel erg moesten om rijden en we veel tijd verloren. Uiteindelijk was het 17.00 en we moesten nog twee uur rijden naar het kamp, terwijl om 18.00 de poorten sluiten. In plaats van 50 hebben we 70 over de wegen gereden. Ik weet het, het is gevaarlijk, maar op die tijd reden er gelukkig niet veel andere auto’s. Vogels stonden vaak op de weg, die we de ‘suïcide birds’ noemden, aangezien ze pas heel laat aan de kant gingen. Onderweg hebben we nog een hele grote herd buffels gezien aan het water, prachtig! We waren nu eindelijk in het zuiden van het park en de vlaktes waren veer meer opener, wat ik persoonlijk ook veel mooier vind, omdat je verder kan kijken en je ook gemakkelijker dieren kan spotten. Uiteindelijk werd het al donker, maar ook enger om te rijden. Opeens stond er een grote olifant langs de weg en toen we probeerde om er langs te rijden, schudde het flink met zijn hoofd. We dachten: oké, die is boos, laten we maar even afwachten. Toen de olifant weer verder naar de berm liep, probeerde we om er nog een keer langs te gaan. Dit keer werd de olifant heel boos en begon onze kant op te rennen. De bestuurder schakelde in zijn achteruit en we reden zo hard als we konden achteruit. Gelukkig stopte de olifant al gauw met rennen, dus ik gok dat hij ons alleen weg wou jagen in plaats van onze auto omslaan, aangezien olifanten harder dan dit kunnen rennen, maar toch: het was doodeng! De olifant liep hierna rustig de berm in en toen hij iets verder weg was, hebben we plankgas gegeven en zijn we er snel voorbij gegaan. Ik was eerst de olifant aan het filmen omdat ik het cool vond hoe hij daar zat te eten, maar ik heb het tot het einde gefilmd. Op de film hoor je mij alleen maar: ‘oh shit, oh shit’ horen zeggen en van de zenuwen ook gelach. Als ik hieraan terug denk, vind ik het toch wel heel erg spannend! Toch wel erg gevaarlijk! Waarschijnlijk waren het onze koplampen die hem liet schrikken, ook al was het nog niet geheel donker. Gelukkig leven we nog en was onze huurauto nog heel.
Toen het inmiddels al pikdonker was, zagen we opeens een Afrikaanse wilde kat over steken. Even later zag de bestuurder reflecterende ogen in de bosjes dus stopte hij daar vlak voor. ‘Een leeuw!’ riep hij eerst, maar toen ik beter keek, zag ik dat het een luipaard was! Echt super vet! Om hem niet te storen zijn we weer verder gereden, maar het was echt super gaaf! Vlak voor het kamp zagen we opeens iets enorme op de weg liggen. Bleek het een enorme leeuw te zijn! Voor de leeuw was een auto met rangers en zij vertelde ons dat we rustig langs de leeuw konden passeren, als we de ramen zouden sluiten. Pfff, het beeld van de leeuw zal ik nooit vergeten! Hij lag letterlijk als een ‘koning’ op de weg en keek ons alleen aan toen we passeerde. Enorme, prachtige gele ogen staken uit. Wat een prachtig gezicht heeft een leeuw! Nu hadden we gewoon de Big Five in één dag gezien! We hadden eigenlijk onze geweldige, persoonlijke night game drive gehad! We grapte erover dat we hoopte dat de boete van één uur te laat in het kamp arriveren onder de 200 Rand zou zitten, aangezien ongeveer dat de kosten van een night game drive is, die we die avond wouden doen maar we eigenlijk al hadden gehad. Ze wouden niet zeggen hoeveel het ging worden, dus we hebben de hele nacht daaraan gedacht. Wat als het nou 150 p.p. was? Je weet maar nooit! Die nacht hebben we wel in super luxe bungalows geslapen, omdat alleen die nog over waren. Niks klopte van de reserveringen, maar goed, we hadden weer een goed bed. ‘S nachts heb ik de leeuw die op de weg lag nog keihard horen brullen. Een echt Afrikaans avontuur vond ik het!
De volgende dag om 07.00 kregen we te horen dat de man die de boetes geeft niet bereikbaar is, dus we hoefden NIKS te betalen! Als dat nou geen geluk is, dan weet ik het ook niet meer! We gingen die dag meteen het park uit (twee-uur rit), omdat we nog naar een rehabilitation center wouden gaan, voordat we terug gingen naar Louis Trichardt. Onderweg hebben we nog dezelfde leeuw gezien die nog steeds dichtbij de weg lag, alleen nu verder in de bosjes, een kleine gevlekte hyena gezien die dichtbij zebra’s zich in het gras verstopte, een dode buffel die nog niet was aangeraakt door een carnivoor met daarnaast drie bomen met gieren die wachtten totdat een carnivoor de buffel open scheurt en nog andere dieren die we al hadden gezien. De vogels waren ook heel mooi om te zien en door het boekje kon ik ook meteen opzoeken en aankruisen wat voor vogel het was.
We waren twee uur te vroeg aangekomen bij het Moholoholo Rehabilitation Center. We kregen een hele gave rondleiding en we mochten ook in de hokken van de grote roofvogels. Ik heb daar een enorme gier op mijn handen gehad en ik heb daar ook een cheetah geaaid!!! Het is eigenlijk tegen mijn principes in, maar aangezien ik de olifant en de cheetah geweldig vind, kon ik het niet laten. De vacht voelde ruwer aan dan ik dacht. Ik vond dat de man goed uitlegde waarom ze sommige dieren hielden voor educatie en het kwam erg goed over, dus ik vond het een goed rehabilitation center. Onverwachts kregen we te horen dat we mochten kijken naar een baby neushoorn die overgeplaatst werd naar een groter gebied in de center. Twee neushoorns, waaronder zijn/haar moeder, waren neergeschoten de avond ervoor, echt super zielig! Hierna zijn we terug naar Louis Trichardt gegaan, waar we pas om 21.00 aankwamen.
De volgende dag bekeken we de auto eens goed. Iemand zei steeds in Kruger: ‘Van deze stekelbosjes komen er heus geen krassen in de auto’. Nou, hij had ongelijk! De auto zat helemaal onder de krassen! De antenne was er ondertussen al afgevallen/gebroken door alle bosjes en bomen, dus we dachten dat we al ziezo moesten betalen. Ook hadden we meer kilometers per dag gereden dan we mochten, dus daar zouden we óók al voor moeten betalen.. We lieten de auto schoonmaken door vrouwen van het hostel voor een kleine prijs, maar de krassen werden er niet beter op. We gingen eerst mijn laptop ophalen (MacBook Air!) in de winkel die ik onlangs al had besteld. Hierna gingen we eten in een restaurant waar ik ook een pindakaas milkshake heb geproefd, weinig milkshake, veel pindakaas (ik ben hier nogal verslaafd aan pindakaas op de een of andere manier..) En toen kwam iemand met een geniaal idee om tandpasta op de krassen te smeren. En serieus: HET WERKTE! De auto was witter dan ooit tevoren en je zag geen één kras meer! Het leukste was: toen we de auto wegbrachten hebben ze de gebroken antenne en airco (na dag twee deed hij het niet meer) niet gemerkt, hebben ze niks van de krassen gezien en hebben ons ook nog terug naar de supermarkt gebracht waar we door onze leidster werden opgehaald. Hoe geweldig is dat?!
We hebben echt geluk gehad deze reis! Ik heb ontzettend genoten van het Kruger National Park en het Moholoholo Rehabilitation Center. Het was een geweldige ervaring! Ik probeer de foto’s a.s. zondag erop te zetten, want ik ga niet alle dieren benoemen die we hebben gezien, het waren er heel veel Niet alleen de dieren waren prachtig: het landschap is verbazingwekkend! Ik kan er echt heel erg van genieten!
Ik ben nu ook vooral heel erg blij met mijn nieuwe laptop! Het is gelukt! Ik heb wel een Zuid-Afrikaanse oplader, maar volgens mij heb ik er ook een Europese bij gekregen. Hij werkt ook super goed! Ik heb Microsoft van een Franse gekopieerd en nu is Word, Excel en Powerpoint in het Frans, maar hé, dat is weer goed voor mijn Frans en ik hoef er nu niet voor te betalen.
Nog een leuk dingetje is dat ik ondertussen in Kruger impala, kudu, eland en gnoe heb gegeten. Ze verkochten stukken gedroogd vlees (heel lekker) in zakjes en ik heb ze allemaal geproefd. Ze waren naar mijn doen te duur om ze allemaal te kopen, dus heb ik er twee gekocht en een andere student de andere twee.
We zijn nu van plan om met de meiden naar Kaapstad te gaan ergens in April of Mei, dus een nieuwe trip staat weer voor de boeg! Deze week krijgen we weer die grappige leider uit het andere kamp, omdat onze leidster een week op vakantie gaat. Dat betekent: FEESTEN! En werken natuurlijk..
Nu ik mijn laptop heb kan ik mijn gegevens in een kaart (GIS) zetten en hopelijk krijg ik dan een goede distributiekaart van de buffels te zien! Ik heb er weer zin in! Het was heel leuk om volwassen, grote buffels in Kruger te zien, aangezien de buffels hier nog niet volgroeid zijn. We zagen onze buffels vandaag weer, wat weer even een tijdje geleden was, dus dat was ook weer leuk!
Nou, dit was het weer! Denk ik... Ik heb al hele goede herinneringen en ervaringen die ik mee naar huis neem! Ik hoorde dat er nu ook al een luipaard in ons gebied zit, dus hopelijk kunnen we daar meer van vinden, dat zou weer een nieuwe, leuke ervaring zijn!

XXX van Afrikaan Britt die niet meer terug wilt!

  • 03 April 2014 - 22:30

    Marcel:

    Mooi avontuur weer! En toch nog een beetje aardrijkskunde (GIS, distributiekaart, GPS signalen...) ;-) Veel plezier nog!

  • 04 April 2014 - 00:25

    Ineke:

    Gewelidig avontuur meisje. This is live ! Prachtig al die dieren te zien in hun natuurlijke omgeving. Je schrijft bijzonder leuk alsof het een film is.... Enjoy life there. Love you and take care.

  • 05 April 2014 - 21:35

    Monique:

    Hoi lieverd,
    Mooi verslag, leuk om te lezen.
    Kaapstad is een hele mooi stad, veel tegenstellingen. Tafelberg op en je hebt een prachtig uitzicht! Over Kaapstad.
    Xxxx monique

  • 09 April 2014 - 17:25

    Floor:

    Nou doe mij maar gewoon de Beekse Bergen hoor! ;)

  • 30 April 2014 - 18:16

    Ineke:

    Nog eens een keer je verslag gelezen. Wat een avontuur. Leuk hoor. Wat moet het hier saai zijn voor jou. Ik ben al blij dat ik ganzen, kippen en eenden zie. Haha. Nou en als je daar wilt blijven dan komen wij toch gewoon naar jou toe.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Britt

Actief sinds 26 Feb. 2014
Verslag gelezen: 346
Totaal aantal bezoekers 15010

Voorgaande reizen:

22 Augustus 2016 - 27 Januari 2017

Opnieuw op avontuur: Costa Rica en Nicaragua

23 Februari 2014 - 02 Augustus 2014

Mijn eerste reis: Zuid-Afrika

Landen bezocht: